Każde dziecko jest inne i należy zdawać sobie z tego sprawę zanim jeszcze przyjdzie ono na świat. Jedno szybciej siada, inne zaczyna mówić pełnymi zdaniami, kiedy rówieśnicy wypowiadają pojedyncze słowa. Pokazuje to, że mamy inne talenty oraz predyspozycje, a także pasje. Dlatego trzeba szanować odmienność i nigdy nie wolno porównywać.

Dlaczego nie należy porównywać dzieci?

Dzieci są różne, inaczej się rozwijają oraz mają całkiem inne cechy charakteru oraz umiejętności. To właśnie czyni je wyjątkowymi oraz pięknymi. Nie ma dwóch takich samych ludzi, dlatego największy grzech jaki mogą popełniać rodzice to porównywać rodzeństwo, albo własne pociechy z innymi dziećmi.

Język porównań wielokrotnie idzie w parze z etykietami, które przyklejamy dzieciom i niestety krzywdzimy je. Dlatego te zagadnienia należy omawiać razem. Przypisane określonych cech oraz zalet sprawia, że dziecko odczuwa presję, aby podołać wszystkim zadaniom i oczekiwaniom rodziców. W wielu małych główkach pojawiają się pytania „co się stanie, jeśli mi się nie uda wykonać wszystkiego tak jak do tej pory, czy przestaną mnie kochać…?”. Młodzi ludzie robią wszystko, aby nie rozczarować swoich rodziców i podołać wyznaczonym przez nich celom i zadaniom, a to przecież nie o to chodzi w relacji między dzieckiem i rodzicami. Ten przykład pokazuje, że każde słowo wypowiadane do dziecka, nawet komplement musi być wiele razy przemyślana, żeby nie wpłynąć negatywnie na poczucie własnej wartości oraz ogólne samopoczucie.

Warto też wspomnieć o wartościowaniu, które pokazuje, że ktoś jest gorszy, a druga osoba jest lepsza. Takie wychowanie nacechowane jest negatywnymi uczuciami i nie powoduje niczego dobrego. Skutkiem wartościowania rodzice dążą do wywołania zmiany zachowania bądź pracy nad danymi umiejętnościami u dziecka, co umożliwi dorównanie rodzeństwu, albo rówieśnikom. Jednakże, wspomnieliśmy na początku, że takie działania są krzywdzące, gdyż każdy człowiek jest inny. Płynie z tego wniosek, że należy tego unikać, gdyż nie wpłynie dobrze ani na dziecko, które się porównuje, ani też to, które stawia się za przykład. W przypadku rodzeństwa rodzi to konflikty, wzajemne wyrzuty oraz brak bliskiej więzi, która stanowi tak piękny element wychowywania się z rodzeństwem w podobnym wieku. Jeszcze gorsze jest porównywanie dzieci u których różnica wielu jest całkiem spora i umiejętności jednego nie są po prostu wystarczająco rozwinięte, aby robić to czym zajmuje się starsze dziecko.

Dlatego przed kolejnym niesprawiedliwym i niewłaściwym porównaniem przypomnijmy sobie, że dzieci przez całe życie czegoś próbują, eksperymentują oraz poznają świat. Damy im cieszyć się tym pięknym czasem oraz nie wpływajmy negatywnie na poczucie własnej wartości. Buduj mosty razem z nimi, zamiast je burzyć i bądź rodzicem o jakim marzy każde dziecko.